Van het kastje...

Na 5 weken begint het dan toch eindelijk te dagen. China en ik hebben een haat-liefde-verhouding. Echt, het is hier prachtig. Ik geniet volop van alles wat ik zie. Maar ik heb wel moeite met het (?) Chinese systeem. De mensen die ik tot nu toe ontmoet heb zijn ontzettend aardig en vreselijk behulpzaam, op bepaalde gebieden. Zodra er verantwoordelijkheid genomen moet worden wordt ik altijd doorgestuurd naar iemand anders. Die muur staat hier natuurlijk ook niet voor niks.

Dat systeem is er ook niet voor niks, jarenlang kon het je je baan, familie of leven kosten als je de verantwoordelijkheid voor een verandering op je nam, en dat is niet zomaar vergeten en vergeven natuurlijk. Maar als Hollandse VORM-GEVER vind ik het wel fijn sommige dingen een beetje naar m'n eigen hand te zetten, maar dat is hier toch lastiger dan ik dacht.

De studenten beginnen inmiddels trouwens al wel een beetje los te raken. Maandag heb ik ze gevraagd naar hun mening over de opleiding, en over het vak vormgeving. Het duurde even voordat ze op gang waren, maar toen ze eenmaal begonnen waren ze nauwelijks meer te remmen. Geweldig om te zien dat ze nu ineens wel een heel eigen mening en standpunt hebben, en hier ook voor willen vechten! Dat geeft wat hoop voor de academie, die wel wat van die ambitieuze houding over zouden mogen nemen...

Ondertussen heb ik de eerste ronde beoordelingen erop zitten, en vlieg ik volgend weekend naar Shanghai om hier het eerste eindresultaat van de samenwerking tussen het bedrijf in Hong Kong en mij te bewonderen. (Zie schetsen van eerdere publicatie: "Nieuwe voorstellen...") Ik ben benieuwd, het product (een tijdschrift-houder) is door mij digitaal vormgegeven, daar zijn vervolgens door hun prototypes van gemaakt, waarvan ik weer de foto's moest goed- of afkeuren, en vervolgens is er nog heel veel heen- en weer gemaild over de afwerking, maatvoering, materiaalgebruik, naam, verpakking, promotie, etc., en nu staat hij op de beurs...spannund!!!